Αξιολόγηση των μαθητών-Αρχές που χρησιμοποιούνται για το Εκπαιδευτικό Έργο.   

Ο σύλλογος διδασκόντων σε συνεργασία με το ειδικό προσωπικό του σχολείου, προκειμένου να επιβεβαιώσει και να προσδιορίσει την ύπαρξη προβλημάτων για να καταλήξει σε εκπαιδευτικές αποφάσεις σχετικά με τους μαθητές, προβαίνει στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αναγκών τους (ιδιαίτερα των καινούριων μαθητών) κατά τον πρώτο μήνα του διδακτικού έτους. Γι αυτές τις αξιολογήσεις χρησιμοποιούνται:

 1. Το ιστορικό του κάθε μαθητή

 2. Συνέντευξη με τους γονείς

3. Εξέταση από το οικείο Κ.Δ.Α.Υ

 4. Εξέταση από τη γυμνάστρια

 5. Η έκθεση της κοινωνικής λειτουργού σχετικά με την οικογενειακή κατάσταση.

 6.    Οι κλίμακες αξιολόγηση βασικών δεξιοτήτων που σύστησε ο σχολικός σύμβουλος.

7. Η συστηματική παρατήρηση του κάθε μαθητή στο φυσικό χώρο του.

8.Η άμεση δοκιμασία στην Τάξη όπου ο Δάσκαλος με σύντομες δραστηριότητες που δίνει στον κάθε μαθητή προσπαθεί να εντοπίσει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του στους τομείς των εκπαιδευτικών αναγκών.

 Με βάση τα συμπεράσματα από την αξιολόγηση του κάθε μαθητή εκπονείται το διδακτικό σχέδιο που πρέπει να ακολουθηθεί. Έτσι ορίζονται για κάθε μαθητή οι γενικοί στόχοι της ακαδημαϊκής χρονιάς με τη συνδρομή και του ειδικού προσωπικού.

Καταρτίζεται το Ατομικό Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΑΕΠ) με την ευθύνη του δασκάλου. Η επιλογή των διδακτικών στόχων γίνεται με κριτήριο την υψηλότερη λειτουργικότητα, δηλαδή αυτή που θα επιτρέψει στο παιδί να ζήσει όσο πιο ανεξάρτητα γίνεται. Τίθενται οι στόχοι με την υψηλότερη προτεραιότητα.

Προκειμένου να ελεγχθεί η πρόοδος των μαθητών αλλά και η επιτυχής ή όχι επιλογή των διδακτικών στόχων χρησιμοποιείται το σχήμα:

ΔΙΔΑΣΚΩ-ΑΞΙΟΛΟΓΩ-ΔΙΔΑΣΚΩ

Για το σχεδιασμό της καθημερινής διδασκαλίας χρησιμοποιούνται κάποιες από τις αρχές της Ειδικής Αγωγής κατά περίπτωση.  Αυτές οι αρχές είναι:

·       Αρχή της εξατομικευμένης διδασκαλίας.

·       Μάθηση πληροφοριών με κοινωνική χρησιμότητα και πρακτική αναγκαιότητα.

·       Από το εύκολο στο δύσκολο, από το κοντινό στο μακρινό και από το γνωστό στο άγνωστο.

·       Οργάνωση του φυσικού περιβάλλοντος και υλικού.

·       Απλοποίηση και συστηματοποίηση της γνώσης.

·       Αρχή της υπεράσκησης.

·       Αξιοποίηση του συναισθήματος και δημιουργία κινήτρων.

·       Αρχή της κοινωνικοποίησης.

·       Αρχή του παιχνιδιού.

·       Χρησιμοποίηση λεκτικών και μη λεκτικών μέσων. 

Οι επιμέρους διδακτικοί στόχοι τροποποιούνται αρκετές φορές  εφόσον δοκιμαστούν και αποδειχτούν ανεπιτυχείς ή πρόωρη επιλογή και επιλέγονται νέοι στόχοι που θεωρείται ότι ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες και δυνατότητες των μαθητών.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ